Elsa Visser

Elsa Visser

ELSA is 51 jaar oud, getrouwd en heeft twee dochters van 20 en 22 jaar. Ze is graag aan het werk in haar atelier om beelden van papier of gedenkobjecten te maken. Ze houdt van lezen en wandelen op Den Alerdinck.


Het klooster heeft de kwaliteit van een gebouw waar stilte een plek heeft. De energie is heel anders dan in een gymzaal. Er wonen hier mensen. Het is een levend klooster. Dat doet iets met een gebouw. De ingetogenheid draagt een sfeer. Cursisten zeggen dat ze als ze de deur opendoen al rust vinden. Binnenkomen is uitademen en loslaten. Tijdens mijn yogalessen zorgt dit gebouw voor verdieping in rust en stilte.

Op een avond deden we een loopmeditatie door de gang van het klooster. Opeens hoorden we muziek uit de kerk komen. Er werd een lied van de Keltische Loreena McKennit gezongen. Je loopt. Je hoort de muziek. En dan is het alsof een intense aandacht je overvalt. Dat zijn die extra’s die dit gebouw geeft.


Grote oude bomen vol allure

Ik kwam al een poos als bezoeker naar het klooster. Er gebeurden mooie dingen, maar niks creatiefs. Dus heb ik aangeklopt bij de Lida, de programmamaker. Zij zag wel mogelijkheden voor creatief werk. Op een retraitedag heb ik bijvoorbeeld een combinatie gedaan van meditatie in de gang en iets moois met papier maken. Toen ik op zoek moest naar een nieuwe plek voor mijn yogalessen, was de keuze voor het klooster snel gemaakt.


In de zomer geef ik yogalessen in de tuin van het klooster. Veel mensen zitten voor hun werk binnen. Buiten bij de grote oude bomen vol allure kom je in contact met de elementen. Op een avond zaten wij in de hoek van de tuin. In het midden zaten de studenten die in het klooster wonen met vrienden en bier aan de picknicktafel. Ze hadden hangmatten opgehangen tussen de bomen. Verderop zat een broeder in habijt een boek te lezen. Dat voegt zich. Er hoeven geen afspraken gemaakt te worden. Het past bij elkaar.


Je hoort langzaam de stad wakker worden

Je oefent hier in verdraagzaamheid. Als de studenten gaan voetballen in de tuin, houden ze rekening met ons. Wij zijn gewend om de aandacht bij onszelf te houden. Ook vindt de maandagochtendles om 8.00 uur bij mooi weer in de tuin plaats. Je hoort dan langzaam de stad wakker worden. Het verkeer wordt drukker. De kunst is om dat te horen en de rust in jezelf te vinden.


Gebed en yoga overlappen elkaar in stilte en aandacht. Mensen zijn snel geneigd om goed hun best te doen en ervoor te gaan. Yoga is een plek van zachtheid waar je dat los kan laten. Als mensen langer komen, vinden ze meer ontspanning. Ze leren kracht met ontspanning te verenigen. Opeens neemt iemand dan een extra dekentje mee om goed voor zichzelf te zorgen.


Gebed en yoga overlappen elkaar in stilte en aandacht. Mensen die naar mijn yogalessen komen zijn soms religieus en soms niet met geloof bezig. Zo was er iemand die een burn out had gehad en nergens kon vinden wat ze nodig had. Hier bij de yoga vond ze zichzelf weer terug. Het gaat erom dat je elementen in jezelf bij elkaar zoekt om een beter mens te worden.




Vanuit de stilte scheppend bezig zijn

Yoga en creativiteit versterken elkaar. Het geeft een open houding voor de stroom van creativiteit. Vanuit de stilte maak je een terugtrekkende beweging om bij jezelf te komen. Van daaruit kun je scheppend bezig zijn. Ik weet als geen ander hoe belangrijk het is om gegrond te zijn om van daaruit te kunnen creëren.


Je blijft een mens met onzekerheden en kwetsbaarheden. Maar yoga geeft je handvatten hoe ermee om te gaan. Als ik het moeilijk heb, ga ik op mijn matje zitten en zoek ik de stilte op. Ik gun andere mensen deze ervaring ook.


Wanneer ontmoet je nu een dominicaan in het wild?

Je moet door een grote houten deur heen om in het klooster te komen. Dat vinden mensen soms een drempel. Maar als ze eenmaal binnen zijn, worden ze gegrepen door de sfeer. Het klooster wil haar toegankelijkheid zichtbaar maken. Dominicanen zijn gastvrij, stellen vragen en gaan het gesprek aan. Met Pinksteren is het Feest van de Geest in de kloostertuin. Mensen die anders niet komen, zoals bewoners van Assendorp, komen langs. Er zijn optredens, kunst en thee met taart. De laatste keer zat Jan, een broeder, aan de picknicktafel in zijn witte habijt, een sjekkie te roken met een groep jongeren. Wanneer ontmoet je nu een dominicaan in het wild?


Ik wil mensen uitnodigen naar binnen te komen. Loop door de gangen, bezoek de stiltetuin, kijk naar de mooie magnoliaboom. Kom even de sfeer proeven.