Overweging van Margot van Veen OP in de viering met groeizegen, 11 juni 2023.
Lezingen: 1 Korintiërs 12,12-22 en Matteüs 5,13-16
Heeft u al naar de afbeelding op de voorkant van uw boekje gekeken?
Natan en zijn vader Christian hebben het sámen gemaakt.
Ze waren op een voorbereidingsavond met elkaar in gesprek over wat ze beide belangrijk vinden. En al pratend maakten ze deze vrolijk kijkende figuur. Wat valt u allemaal op? Misschien wel de zwaaiende hand? De hand staat voor het openzijn voor elkaar en het welkom heten. Dat welkom kwam trouwens ook bij de anderen terug. Dat je welkom bent bij elkaar, dat je terecht kan bij de ander met alles wat er is.
De smiley valt ook op: die staat voor blijdschap. De kroon verbeeldt trouw. Mij viel als eerste de veelkleurigheid op. Het poppetje is zo mooi opgebouwd: al die verschillende kleuren vormen samen één geheel, een bont geheel. Jullie vertelden dat het belangrijk is dat er veelkleurigheid is, dat iedereen erbij hoort. En juist in de veelkleurigheid ontstaat er verbinding, wordt het één geheel.
Het past ook wel bij de beeldspraak uit de eerste lezing. Paulus vertelt daar dat alle verschillende lichaamsdelen één geheel vormen. En dat alles nodig is om een lichaam te vormen. Je kunt niet zeggen dat het oor belangrijker is dan het oog. Of de hand belangrijker dan de voet. Alles heeft zijn plek en niets is overbodig. Alle delen staan in verbinding met elkaar. Om iets voor elkaar te krijgen heb je elkaar dus nodig. Hoe tegenstrijdig het misschien ook klinkt, maar verschillen zijn nodig. Wij zijn allemaal verschillend waardoor we kunnen leren van elkaar en elkaar kunnen aanvullen.
Als iedereen hetzelfde zou zijn, wordt het niet alleen een saaie boel, maar zouden we ook vaardigheden, inzichten, karaktereigenschappen missen. Ook Natan, Coen en Walter zijn heel verschillend. Zo wil Natan altijd bewegen, heeft Walter een groot opmerkingsvermogen, en kan Coen uren kletsen. De één is sportief, de ander muzikaal en de derde is een echte sfeermaker.
We moeten niet allemaal hetzelfde willen zijn, we zullen juist het onderling verschillend zijn moeten waarderen.
Toch is het ook makkelijk gezegd want meestal vinden we mensen die anders zijn ontzettend lastig! Toch? We sluiten nog steeds mensen buiten. Want het vraagt wel die opgestoken hand, de zwaaiende hand op uw voorkant van het boekje. Het welkom over en weer.
In de veelkleurigheid van mensen, juist in álle verschillen wordt iets van God zichtbaar. Het is daarom belangrijk dat je jezelf leert kennen, en dat geldt niet alleen als je 12 bent. Dat je iemand bent die zijn eigenheid inbrengt, die laat zien wat hij te bieden heeft. Jezelf worden gebeurt altijd in verbinding met anderen. In verbinding met je ouders, met je vrienden, je familie. Misschien ook wel in verbinding met mensen uit de ze kerk. Ook deze plek kan een plaats zijn waar je jezelf kan leren kennen, waar je vertrouwen kan vinden. Voor langere of kortere tijd.
Jezus had een groot vertrouwen in de mensen die hij ontmoette. Hij sprak bemoedigend en vertrouwde erop dat iedereen iets kan laten zien van zichzelf waarmee hij goed doet en vrede brengt.
“Jullie zijn het zout van de aarde. Jullie zijn het licht in de wereld.” Ieder van ons is zout en licht, zei Hij. Zout en licht zijn van niet te onderschatten waarde, dat weten we allemaal. Zout reinigt, conserveert en geeft smaak en doet sneeuw en ijs ontdooien. En licht? Licht geeft groei, nieuw leven. En duidt op hoop, troost, op een nieuwe kans. Zout en licht zijn van levensbelang. Net zoals iedere zoutkorrel bijdraagt aan een smakelijke maaltijd. Net zoals iedere kleine lichtbron oriëntatie kan bieden. Zo kan ieder van ons iets inbrengen.
We kunnen allemaal iets van de boodschap van Jezus doorvertellen. In de manier waarop je contact maakt en makkelijk kan praten, zoals Coen, in de wijze waarop je nadenkt en observeert zoals Walter en hoe je, net als Natan, sportiviteit handen en voeten geeft.
Jullie, zegt Jezus, - wij dus - jullie die in mijn voetspoor gaan, zijn zout en licht, onmisbaar voor de wereld, want zonder zout en zonder licht wordt de wereld donker en gaat alle leven dood.
Zout en licht staan niet op zichzelf. Ze staan in relatie tot iets. Pas als er iets is waaraan zout smaak kan verlenen, pas als er iets donkers te verlichten is, wordt duidelijk waar zout en licht goed voor zijn.
Met de uitdaging dat wij zout en licht in de wereld zijn wordt bedoeld dat wij in relatie staan met de mensen om ons heen. Dat wij belangrijk zijn, in ál onze veelkleurigheid. Ook al voelen we ons vaak niet zo, zeker als je je onzeker voelt. Er zijn best veel momenten dat het schuurt, en je niet weet wie je bent of wat je wil.
Je bent belangrijk voor anderen: precies zoals je bent. We worden uitgedaagd om een eigen manier te vinden dat het leven aan smaak wint en het licht vermenigvuldigt wordt. Dat hoeft niet groot te zijn. Je brengt in wat je te bieden hebt. Ook een waxinelichtje verspreid veel licht. En je gaat niet alleen…
De mensen om Jezus heen waren mensen zoals u en ik, met sterke en zwakke kanten. Met hun eigen enthousiasme, maar ook zorgen. Toch vertrouwt Jezus erop dat zíj trouw zijn in het goede doen, in de zorg en aandacht voor elkaar. En op die manier zout en licht voor de wereld te zijn.
We hoeven onszelf niet te verstoppen. Ieder van ons is een mens waarop God zijn toekomst bouwt. Ieder van ons is licht van de wereld. Licht dat verwijst naar de Bron, naar het allereerste Woord uit Genesis: ‘Laat er licht zijn.’
Durf het aan. Heb lef en durf. Wees wat je bent: zout van de wereld, licht in de wereld. Verspreid je licht, zodat mensen die in het donker leven, toch een oriëntatiepunt kunnen vinden. Zo wil God met ons zijn. Als een veelkleurige smaak, de smaak van geloof, hoop en liefde, in een wereld die soms zo grauw en smakeloos is. Amen.
Lees of print je de overweging liever als PDF? Die vind je hier.
Andere overwegingen vind je op de pagina 'inspiratie'.
Overwegingen van vóór april 2023 vind je hier.